چه گویمت که دلم از جدائیت از هاتف اصفهانی غزل 24

1 چه گویمت که دلم از جدائیت چون است دلم جدا ز تو دل نیست قطرهٔ خون است

2 تو کرده‌ای دل من خون و تا ز غصه کنی دوباره خون به دلم پرسیم دلت چون است

3 نه زلف و خال و رخ لیلی، آن دگر چیز است که آفت دل و صبر و قرار مجنون است

4 ز مور کمترم و می‌کشم به قوت عشق به دوش باری، کز حد پیل افزون است

5 ز من بریدی اگر مهر بی‌سبب دانم که این نه کار تو این کار ، کار گردون است

6 اگر به قامت موزون کشد دل هاتف نه جرم او که تقاضای طبع موزون است