چه محنت است که از حکیم نزاری قهستانی غزل 476

1 چه محنت است که در عاشقی به ما نرسد کجا رویم که صد فتنه در قفا نرسد

2 به رویِ ما همه رنجی رسید درغمِ دوست مگر که راحتِ رویش به رویِ ما نرسد

3 فراغِ دل من از آن داشتم که یک چندی که عشقِ او به سر و جانِ مبتلا نرسد

4 طمع به وصلِ چو اویی حماقتی ست عظیم که پادشاهیِ عالم به هر گدا نرسد

5 اگر ز عشق ملامت به ما رسد چه عجب بلا و سرزنشِ عاشقی کجا نرسد

6 ز هجر و وصل چه نقصان کمالِ مجنون را اگر به خلوتِ لیلی رسد یا نرسد

7 نزاریا چو تو رفتند رهروان بسیار که یک رونده در این ره به منتها نرسد