در بادیهٔ عشق دویدن از باباافضل کاشانی رباعی 23

1 گفتم که مگر تخم هوس کاشتنی ست نه نه، غلطم، که جمله بگذاشتنی ست

2 بگذاشتنی ست هر چه در عالم هست الا عزت که آن نگه داشتنی ست

1 عشق از ازل است و تا ابد خواهد بود جویندهٔ عشق بی عدد خواهد بود

2 فردا که قیامت آشکارا گردد هر دل که نه عاشق است، رد خواهد بود

1 تا گردش گردون فلک تابان است بس عاقل بی هنر که سرگردان است

2 تو غره مشو ز شادی ای گر داری در هر شادی هزار غم پنهان است