1 در بادیهٔ عشق دویدن چه خوش است وز عیب کسان نظر بریدن چه خوش است
2 زین سان که من احوال جهان می بینم دامن ز زمانه در کشیدن چه خوش است
اولین نفری باشید که نظر میدهید ✨
1 درمان غمت امید بی درمانی است راه طلبت بی سر و بی سامانی است
2 سرمایهٔ جمله پای داران ارزد آن سر که در او مایهٔ سرگردانی است
1 خواهی که به منزل برسانی ره را در مملکت ابد ببینی شه را
2 بر خالص و مخلص تو طلب لازم دان لالایی لا اله الّا الله را
1 بیرون تر ازین جهان جهانی دگر است جز جنّت فردوس مکانی دگر است
2 آزاده نسب زنده به جانی دگر است وآن گوهر پاکشان زکانی دگر است
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به
دیدگاهها **