چه خوش بود که به دی، طرح از حزین لاهیجی غزل 955

1 چه خوش بود که به دی، طرح نوبهار کشی پیاله بر رخ آن آتشین عذار کشی

2 رهین دست حمایت شود، چراغ دلم شبی که دست بر آن زلف تابدار کشی

3 نمی کشی چو نقاب از رخ نهفته، چرا نظاره را به سر راه انتظار کشی؟

4 رخت بهشت برین است، با بهار چه کار؟ لبی چو میکده داری، چرا خمار کشی؟

5 دراز شد شب هجران ز آسمان، وقت است که انتقامِ من تیره روزگار کشی

6 دمید صبح بهار خطت، سزد که مرا قلم به دفتر غمهای بی شمار کشی

7 جواب نکتهٔ رنگین اوحدی ست حزین سزد که بر ورق لاله، این نگار کشی