چه خوش‌تر دولتی زینم که از کمال خجندی غزل 716

1 چه خوش‌تر دولتی زینم که دایم با تو بنشینم که سیری نیست از رویت مرا چندان که می‌بینم

2 به چشم ناتوان زین سان که بردی خوابم از مژگان نبیند که به خواب اکنون که آید سر به بالینم

3 شب هجرانت از هر سو فشاندم اشک دور از تو چو مه گشت از نظر غایب به رفت از دیده پروینم

4 گیم پیش کسان خوانی مسگ کو گه گدای در برد هرکس حسد بر من مکن تعظیم چندینم

5 لبت را چون نگویم کز دهانت هست نازک‌تر که جان بر یک سر موی تو نتوانم که بگزینم

6 حدیث حسن رخسارت چو گل تا کرده‌ام دفتر ورق را سرخ‌رویی‌هاست از گفتار رنگینم

7 مرا گویی کمال آیین عاشق بی‌دلی باشد اگر بیدل نِیَم جانا من از عشق تو بی‌دینم