چه پرسی ام که به جانت هوای ما چه کند
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 چه پرسی ام که به جانت هوای ما چه کند در آن چمن که گل آتش بود، صبا چه کند
2 تبسم تو که ناسور را دهد مرهم به سینه نیش زند، نیش غمزه را چه کند
3 هزار گونه مراد محال می طلبی تو خود بگو که اجابت به این دعا چه کند
4 مجو سعادت طالع، دمی، که فرصت نیست چو سر بریده شود، سایهٔ هما چه کند
5 بگو وفا نکند دوست با منش، عرفی نمی شود به وفا آشنا، وفا چه کند
دیدگاه‌ها **