این خود چه عجایبست از عطار نیشابوری مختارنامه 56

1 آیینهٔ تو سیاه رویی است او را چه خبر که ماه‌روی است

2 آن آینه می‌زدای پیوست کورا گه پشت و گاه روی است

1 ای دلم مست چشمهٔ نوشت در خطم از خط سیه پوشت

2 باد سرسبزی خطت که به لطف سر برون زد ز چشمهٔ نوشت

1 عشق تو ز اختیار بیرون است وصل تو ز انتظار بیرون است

2 چون با تو نهم قرار وصلت چون کار تو از قرار بیرون است

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند