چه کاریست خوش دل به جانان سپردن از جامی غزل 262

1 چه کاریست خوش دل به جانان سپردن چو افتد به جان کار دل جان سپردن

2 به هرگام دشواریی پیشت آید نشاید ره عشق آسان سپردن

3 چون آن کافر آید به یغما چه چاره جز از دین گذشتن جز ایمان سپردن

4 ز وصلی که باشد طفیل رقیبان بود خوشترم جان به هجران سپردن

5 چو نبود درین موج خیز آشنایی خوشا رخت هستی به طوفان سپردن

6 میفزای گو خط بر آن لب که نتوان به موران نگین سلیمان سپردن

7 فسون است اشعار جامی خوش افتد به یار پری خوی دیوان سپردن