1 این چه ننگ است که آوردی باز دست می‌گیر و ز پا می انداز

2 ننگ شد نام تو از بدعهدی آشکارا مکن ای عاقل راز

3 بده انصاف و مکن بی‌دادی ببُر از دشمن و با دوست بساز

4 که کند در غم تو این همه صبر چون من از تو که کشد این همه ناز

5 تو و فارغ ز من و خوش در خواب من و بیداری شب‌های دراز

6 تشنهٔ سوخته در ماه صیام چون بود منتظر بانگ نماز

7 من همه شب مترصّد تا کی بر در از حلقه برآید آواز

8 چه کنم چاره همین دارم و بس من و درگاه خداوند و نیاز

9 بنده‌ای همچو نزاری دارد ای اگر یار بود بنده نواز

10 زاریی دارد و نه زور و نه زر گو درین بوته به زاری بگداز