ما خرقهٔ رسم، از از عطار نیشابوری مختارنامه 2

1 سرو چون قد خرامان تو نیست لعل چون پستهٔ خندان تو نیست

2 نیست یک کس که به لب آمده جان زآرزوی لب و دندان تو نیست

1 دوش ناگه آمد و در جان نشست خانه ویران کرد و در پیشان نشست

2 عالمی بر منظر معمور بود او چرا در خانهٔ ویران نشست

1 چون شدستی ز من جدا صنما مُلْتَقَى لِمْ تَرَکْتَ بِیْ نَدَما

2 حق میان من و تو آگاه است هُوَ یَکْفی مِنَ الَّذی ظَلَما

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند