سرو را چون سوی آن گردون از سید حسن غزنوی غزل 52

1 سرو را چون سوی آن گردون اعلا آمدیم ابر گشتم ابر کز پستی به بالا آمدیم

2 بر امید نور دولت سوی گردون تاختیم وز برای در نعمت سوی دریا آمدیم

3 تو چو خورشید و این جای چو جوزا اوج تست بهر تو از سوی این درگاه والا آمدیم

4 زانکه در انواع فضلم چون عطارد بی بدل خانه خویش آمدیم گر سوی جوزا آمدیم

5 گر چه شاه و صاحب و خسرو سپردندم به تو من به تو هم بهر تو نه از بهر آن را آمدیم

6 بارها لطف و سخای تو نویدم داده بود تا نپنداری که ما ناخوانده اینجا آمدیم

7 آفتابی خود ترا پیدا کجا آید اگر گویم از اقبال تو چون ذره پیدا آمدیم