ما چو از بَدْوِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 900

1 ما چو از بَدْوِ ازل باده‌پرست آمده‌ایم پس یقین است که مستان ز الست آمده‌ایم

2 قول تحیون و تَموتون نه نبی فرموده‌ست مست خواهیم شدن باز که مست آمده‌ایم

3 مستی ما نه ز خمرست بیا تا بینی نیستانیم که در عالم هست آمده‌ایم

4 عاقبت صحبت خورشید ندارد خفاش ما روانیم نه از بهر نشست آمده‌ایم

5 طاق ابروی بتان قبله‌گه اهل دل است لاجرم از پی بت لات‌پرست آمده‌ایم

6 چون نزاری نزار از هوس مهرویان ماهیانیم که در شست به شست آمده‌ایم