ما درین دیر تادیم هم از روز از کمال خجندی غزل 241

1 ما درین دیر تادیم هم از روز الست رند و دیوانه و تلاش و خراباتی و مست

2 محنت ما همه دولت غم ما جمله نشاط هستی ما همه نی نیستی ما همه هست

3 یک نفس در همه عالم ننشینیم در پای تا نیاریم سر زلف دلارام بدست

4 آبروئی نشد از زهد ربانی ما را ساقی عشق چو پیمانه ناموس شکست

5 نیست ما را سر طوبی و تمنای بهشت شیوه مردم با اهل بود همت پست

6 زاهدان جای نشت ارچه به جنت دارند عاشقان را نبود در دو جهان جای نشست

7 عشق را در حرم کعبه و بتخانه یکی است رند میخانه نشین زاهد سجاده پرست

8 هر چه در چشم بجز صورت معشوق خطاست هر چه در دست بجز دامن مقصود بدست

9 گر چه زد صورت خوبان ره عقل تو کمال نیک بود آن همه صورت چو به معنی پیوسته