گه وسمه بر ابروی از اوحدی مراغه‌ای رباعی 173

1 هر کرا با تو نه پیوندی و پیمانی هست نتوان گفت که در قالب او جانی هست

2 باز جستیم و نشد روشن ازین چار کتاب آیت این نمک و لطف که در شانی هست

1 حسن خود عرضه کن، ای ماه پسندیده صفات تا شود دیدهٔ ما روشن از آثار صفات

2 لب لعل و دهن تنگ و خط سبز تو برد در جهان آب رخ معدن و حیوان و نبات

1 پرده بر انداخت ز رخ یار نهان گشتهٔ ما نوبت اقبال برد بخت جوان گشتهٔ ما

2 تن همه جان گشت چو او باز به دل کرد نظر باخته شد در نظری آن تن جان گشتهٔ ما