ما بر امید وصل تو خلوت از اسیری لاهیجی غزل 366

1 ما بر امید وصل تو خلوت نشین شدیم عنقا صفت ز شوق تو عزلت گزین شدیم

2 در کنج خلوتی که کسی نیست محرمم دایم بیاد روی تو ما همنشین شدیم

3 تا در میان بعشق تو زنار بسته ایم فارغ ز قید و مذهب دنیا و دین شدیم

4 تا دیده ایم روی تو پیدا ز کاینات در طور کشف عارف صاحب یقین شدیم

5 در باختیم جان و دل و دین بعشق یار در بزم وصل تا که بجانان قرین شدیم

6 زاهد نه ما بخود بره عشق رفته ایم ارشاد پیر بود که ما راه بین شدیم

7 در دوزخ ارلقای تو باشد، بهشت ماست ما در پی سلوک اسیری از این شدیم