ما سر نهاده ایم به پایش از جهان ملک خاتون غزل 33

1 ما سر نهاده ایم به پایش بگو صبا با سرو ناز تا که چرا سر کشد ز ما

2 گر عرضه می دهیم نیازی برش رواست کاو پادشاه کشور حسنست و ما گدا

3 در موسمی که سایه ی سروست و وقت گل از ما جداست سرو گل اندام ما چرا

4 دور از کنار ماست سهی سرو یار و هست زین غصّه در میان دل و دیده ماجرا

5 مگذر ز ما و بر سر ما سایه ای فکن کافکنده است بار فراقت مرا ز پا

6 محراب ابروان تو تا قبله ی دلست جان در نیاز و دست دل ماست در دعا

7 بنمای آفتاب جمالت که می شود جام جهان نمای ز روی تو با صفا