1 داریم به کف زلفی، محشر به کمین اندر در هر شکن است آن را صد نافهٔ چین اندر

2 از سر چو قدم کردم در راه سرکویش دوزخ به یسار افتاد، جنت به یمین اندر

3 پیمانهٔ لعلش را کوثر ز سیه مستان میخانه چشمش را، صد کعبه دین اندر

4 بتخانهٔ مویش را صد باخته دین بنده آتشگه رویش را صد شعله جبین اندر

5 ناخن مزن ای غیرت بر سینهٔ پرداغم حسرتکده ها دارم، هر گوشه دفین اندر

6 بلیس شود خیره، آدم چو رخ افروزد حیرتکده ها داری در یک کف طین اندر

7 آزاده روی سر کن بنیوش حزین از ما عیسی به فلک بر شد، قارون به زمین اندر