1 لبریز تا ز باده نگردید جام ما در نامه عمل ننوشتند نام ما

2 ما خود خراب و مست شرابیم و محتسب نبود خبر ز مستی شرب مدام ما

3 دارم هوای آنکه ز بامش پرم ولیک بنموده چین زلف کجش پای دام ما

4 چون گشته‌ایم حلقه به گوش جناب عشق زیبد که ماه چارده گردد غلام ما

5 با اینچنین تحقق آمال و وصل یار بنشسته است مرغ سعادت به بام ما

6 ای مدعی اگر بگشایی تو چشم دل بینی شکوه عزت و جاه و مقام ما

7 این نکته روشن است که در دور روزگار باشد صفا و صدق و محبت مرام ما

8 وحدت بنوش باده وحدت ز دست دوست بهتر از این به دهر نباشد گمان ما