جز درگه تو راه به جایی از جهان ملک خاتون غزل 1090

1 جز درگه تو راه به جایی نمی بریم بر درد خویش ره به دوایی نمی بریم

2 هرچند جان دهیم به کوی تو از وفا یک لحظه نیست کز تو جفایی نمی بریم

3 گفتم گدای تو گشتم غمم بخور گفتا برو صداع گدایی نمی بریم

4 گفتم چه کرده ام بجز از مهر و دوستی زین بیش دوست ره به خطایی نمی بریم

5 بالای تو بلای دل ماست بر دلم نگذشت یک نفس که بلایی نمی بریم

6 گویی برو ز کوی من آخر کجا روم از کوی تو که راه به جایی نمی بریم

7 بیمارم از دو چشم تو و جز به لعل تو ره در جهان دگر به شفایی نمی بریم