1 ما ز سگان درت بیشتر و کمتریم عمر گذشت و هنوز معتکف این دریم

2 زنده ز سوز دلیم در شب هجران چو شمع بین که چسان زندگی بی تو به سر می بریم

3 گر تو بخواهی به چشم در نظر آریم جان ور تو بگونی روان از سر آن بگذریم

4 بار به ما سرست منزلش آن خاک پای چونکه به منزل رسیم بار فرود آوریم

5 دیده چو دید آفتاب دره نیارد به چشم ما که ترا دیده ایم بیش به خود ننگریم

6 گرچه درخت مراد هست به غایت بلند بر تو چو یا بیم دست هر یک از آن برخوریم

7 در مرض عشق ما گفت که چونی کمال از قبل درد تو شکر که هم خوشتریم