ماییم که چون باده گل رنگ بجوشیم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 ماییم که چون باده گل رنگ بجوشیم گه باده بنوشیم و گهی باده فروشیم
2 در صحبت عقل این دل بیچاره ملولست بنشین نفسی، تا قدحی باده بنوشیم
3 چون خرقه ما آلت عقل آمد و تزویر آلودگی خرقه بزنار بپوشیم
4 از حلقه ما دور مشو، ای دل و دینم ما حلقه بگوشان ترا حلقه بگوشیم
5 با عشق روانیم و دوانیم درین راه از روز ازل تا به ابد دوش بدوشیم
6 گویند که: این راه ندارد سر و پایان هرچند که ما بی سر و پاییم بکوشیم
7 قاسم، بنگر حالت رندان خرابات در مجلس مستان همه گویای خموشیم