در کویِ دوست گر چه نه مردانه می‌رویم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
1 در کویِ دوست گر چه نه مردانه می‌رویم هر چون که هست واله و دیوانه می‌رویم
2 شوریده‌ایم و شیفته بر زلف و خالِ او در دامِ فتنه از پیِ آن دانه می‌رویم
3 در بحرِ عشق گر چه گران هم چو لنگریم تا آشنا نداند بیگانه می‌رویم
4 روزی هزار بار اگر توبه می‌کنیم پیمان شکسته با سرِ پیمانه می‌رویم
5 یک پل نه در ممالکِ فقر و چو پیل مست در ملکِ پادشاه ملوکانه می‌رویم
6 باز از میانِ خلق کناری گرفته‌ایم در جستجوی گنج به ویرانه می‌رویم
7 گه شمع جمع مجلس انسیم و گاه باز پر سوخته ز شوق چو پروانه می‌رویم
8 چون اقتدا به پیرِ خرابات کرده‌ایم بر جاده‌ی غرامت و شکرانه می‌رویم
9 بر سنّتِ نزاری اگر بر ملالِ طبع دل تنگ می‌شویم به می‌خانه می‌رویم
ادامه توضیحات شاعر