1 ما چاک به دامن زدهٔ تهمت عشقیم واعظ سر خود گیر که ما امّت عشقیم

2 عاری بود از عکس خودی آینهٔ ما آتش به دل و جان زدهٔ غیرت عشقیم

3 کس را نرسد درحق ما ردّ و قبولی ما گر بد، اگر نیک، که از حضرت عشقیم

4 بیرون نتوانیم شد از کوی محبت پروانه صفت سوختهٔ خلوت عشقیم

5 نبود خطر از برق فنا حاصل ما را ما خود دل و دین باختهٔ همّت عشقیم

6 آسایش دل هاست حزین ، زمزمهٔ ما ما نغمه طراز چمن عشرت عشقیم