سوی خم می این دل مخمور فرستیم از سلیم تهرانی غزل 763

1 سوی خم می این دل مخمور فرستیم پروانه ی خود را به سوی طور فرستیم

2 از صحبت هم، ذوق بود تنگدلان را برخیز سلیمان که پی مور فرستیم

3 ساقی ز سفال سر خم باده به ما ده تا ساغر چینی سوی فغفور فرستیم

4 سروی چو تو در گلشن فردوس ندیده ست در جلوه درآ تا ز پی حور فرستیم

5 مشتاق ترا تحفه همین عرض نیاز است جان خود چه بود تا ز ره دور فرستیم

6 دل را به سوی کوی تو، چون طفل دبستان از بس ز تو رنجیده، به صد زور فرستیم

7 از نیش حریفان جهان تا شود آزاد دل را به نهانخانه ی زنبور فرستیم

8 ما را بجز از روح نظیری نشناسد فیروزه ی خود را به نشابور فرستیم

9 خواندیم سلیم این غزل تازه به حاسد تا مرهم الماس به ناسور فرستیم