واحسرتا که از مشتاق اصفهانی دیوان اشعار 38

1 واحسرتا که غوطه زد آخر بخاک و خون چون صید خورده تیر جفا میرزا رحیم

2 جز زخم کین نچید گلی زین چمن گذشت بس تندتر ز باد صبا میرزا رحیم

3 از لب پی شکایت اعدا به پیش دوست گردد چو غنچه مهرگشا میرزا رحیم

4 آه از دمی که همچو گل از خاک سرزند خونین کفن بروز جزا میرزا رحیم

5 القصه چون شهید جفا گشت و جا گرفت بر صدر محفل شهدا میرزارحیم

6 مشتاق گفت از پی تاریخ فوت او بس حیف از آن شهید جفا میرزارحیم