ما ز چشم تو مست یک نگهیم از فروغی بسطامی غزل 393

1 ما ز چشم تو مست یک نگهیم بی خبر از خمار صبح گهیم

2 گر به باد فنا دهی ما را سر مویت به عالمی ندهیم

3 حلقه‌در گوش پیر میکده‌ایم خانه بر دوش ملک پادشهیم

4 خاک می‌خانه آب حیوان است همره ما بیا که خضر رهیم

5 خاک روب در سرای مغان خاکسار بتان کج کلهیم

6 با وجود محیط رحمت دوست کشتی جرم و لنگر گنهیم

7 دل به چشم سیاه او دادیم تا نگوید کسی که دل سیهیم

8 پیش طفلی سپر بیفکندیم با وجودی که مرد صد سیهیم

9 ریخت بر چهره جعد ریحان را کز کمندش به هیچ رو نجهیم

10 دست ما را ببست نیروی عشق که ز اندازه پا برون ننهیم

11 تا فروغی جمال او دیدیم بی نیاز از فروغ مهر و مهیم