تا هست همی خوریم از ملک‌الشعرا بهار قطعه 532

1 تا هست همی خوریم باده چون‌نیست نمی‌خوربم باده

2 روزی که بهای می کم آید آن روزکمی خوریم باده

3 ما از پی جلب اشتهایی یا دفع غم‌، خوربم باده

4 ور جام به ماکند تعارف زیبا صنمی‌، خوریم باده