رفتیم ز بس با دل پر شور از جویای تبریزی غزل 1009

1 رفتیم ز بس با دل پر شور در این راه شد نقش قدم خانهٔ زنبور در این راه

2 در گام نخستین ز سلیمان گذرد پیش گر عشق ببندد کمر مور در این راه

3 در عشق تو با لشکر غم هر که ز خود رفت از فیض شکست آمده منصور در این راه

4 تا جان ندهی راه به مقصد نتوان برد فرهاد از این ره شده دستور در این راه

5 بر راحلهٔ ضعف کسی را که سوار است چاهی شده هر نقش پی مور در این راه

6 جویا غزل فکرت رنگین سخنست این ‏«داریم قدم بر قدم مور در این راه»‏