1 رفتیم و به آن قامت رعنا نرسیدیم ما جلوه پرستان به تماشا نرسیدیم

2 چون موج سرابیم درین وادی خونخوار هر چند تپیدیم به دریا نرسیدیم

3 از عقل بریدن به تمنّای جنون بود از شهر گذشتیم و به صحرا نرسیدیم

4 اعجاز لبت بود علاج دل بیمار ما درد نصیبان به مسیحا نرسیدیم

5 انگور نشد غورهٔ ما خام سرشتان از تاک بریدیم و به مینا نرسیدیم

6 افسوس که ما در طلب گمشدهٔ خویش بسیار دویدیم و به خود وا نرسیدیم

7 گشتیم بسی دامن صحرای جنون را یک ره به دل بادیه پیما نرسیدیم

8 بستیم حزین از حرم و بتکده محمل اما به در کعبهٔ دلها نرسیدیم