هست الف گفتیم آن از امیرعلیشیر نوایی غزل 256

1 هست الف گفتیم آن بالا برید از ما سخن پیش آن بدخوی نتوان گفت الف بالا سخن

2 یک سخن گوید ز وصلم با هزاران انتظار گر چه ناید زو در آئین وصال الا سخن

3 مرده بودم یک سخن گفتی و جانم تازه شد کی مسیحا این چنین گفتست روح افزا سخن

4 خوش نمی آید سخن از کس به گوشم در خمار ساقیا دیگر مگو در گردش صهبا سخن

5 در سخن معنی و در معنی سخن گفتن خموش پیش رندان تا به کی اظهار معنی در سخن

6 فانیا تنها به خلوت یک سخن دارم که یار زانکه چون خلوت شود نبود مرا تنها سخن