ما ساغر الست به از حکیم نزاری قهستانی غزل 901

1 ما ساغر الست به رغبت کشیده‌ایم قالوابلی به گوشِ ارادت شنیده‌ایم

2 گر مستی کنیم ز بی طاقتی رواست کآن روز کاسه هایِ لبالب کشیده‌ایم

3 نه نه قدح کشان دگران اند ما نه‌ایم ما جرعه یی ز جرعه ی ایشان چشیده‌ایم

4 دیرست تا نهالِ مودّت به مهرِ دل بر جویْ بارِ روضه ی جان پروده‌ایم

5 در پیشِ شش جهات به کاوینِ هر دوکون خود را ز پیرِ زال جهان واخریده‌ایم

6 بر دل ز بارِ فاقه نداریم هیچ بار زیرا که ما سرِ طمع اول بریده‌ایم

7 با کاورانیانِ مجرّد مصاحبیم افلاس و فقر و فاقه از آن برگزیده‌ایم

8 بی‌پای رهسپرده و بی نطق گفته‌ایم بی سامعه شنیده و بی دیده دیده‌ایم

9 یک هفته یی تعهدِ ما کن نزاریا ما را عزیز دار که مهمن رسیده‌ایم