در مسجد و در کعبه و بت خانه از قاسم انوار غزل 464

1 در مسجد و در کعبه و بت خانه دویدیم هرجا که رسیدیم بجز یار ندیدیم

2 عمری پس این پرده پندار بماندیم چون روی تو دیدیم ز پندار رهیدیم

3 دیدار عزیز تو، که آن مقصد اقصاست صد شکر که دیدیم و بمقصود رسیدیم

4 ما کشته شمشیر غم عشق تو گشتیم المنة الله که سعیدیم و شهیدیم

5 ما را چه غم از حرفک و چربک؟ که درین راه در جوش صفاهای تو چون خم نبیدیم

6 دیدیم که این خرقه ما هستی راهست از دست تو این خرقه بصد پاره دریدیم

7 در حضرت او یا رب بسیار بکردیم لبیک حق از کعبه و بت خانه شنیدیم

8 هر روز از آن یار سلامی و کلامیست از بی خردی عاشق این کهنه قدیدیم

9 چون قاسمی ار یک نفسی روی تو بینیم شیخیم و امامیم و مرادیم و مریدیم