تا مشعل دید عیب خامش کردیم از سعیدا رباعی 113

1 نازک دلی که آینه دار نزاکت است دایم به فکر نقش و نگار نزاکت است

2 آرامگاه آن قد و بالین ناز او دوش نزاکت است و کنار نزاکت است

1 روشنگر زمان و زمین است آفتاب یک صفحه از کتاب مبین است آفتاب

2 تا جوهر وجود تو آمد به روی کار ماه است آسمان و زمین است آفتاب

1 کار اهل الله را طعن از کسی زیبنده نیست هرچه خواهد می‌کند عارف کسی را بنده نیست

2 درد بی‌دردی عجب دردی است ضعف طرفه‌ای است صاحب این درد گویا در حساب زنده نیست