رفتیم، اگر چه دل از امیر شاهی سبزواری غزل 82

1 رفتیم، اگر چه دل به غمت دردمند بود در چین طره تو اسیر کمند بود

2 بلبل به آه و ناله چمن را وداع کرد کان بزم را ترانه او ناپسند بود

3 دشوار مینمود سفر با فراغ بال چون مرغ دل به دام کسی پای بند بود

4 القصه، در فراق سرآمد شمار عمر سرمایه وصال که داند که چند بود

5 راضی نشد که تکیه زند بر سریر ملک درویش را که پایه همت بلند بود

6 خوش کردی ای رقیب، که آتش زدی بدل کاین داغ بر جراحت ما سودمند بود

7 شاهی بهیچ روی ز تاب غمت نجست عمری اگر چه بر سر آتش سپند بود