ما به دست یار دادیم اختیار از همام تبریزی غزل 3

1 ما به دست یار دادیم اختیار خویش را حاصلی زین به ندانستیم کار خویش را

2 بر امید آن که روزی کار ما گیرد قرار سال‌ها کردیم ضایع روزگار خویش را

3 ریختی خون دلم شکرانه بر جان من است گر تو بر فتراک می‌بندی شکار خویش را

4 خاک پایت شد وجودم تا نیابی زحمتی می‌نشانم ز آب چشم خود غبار خویش را

5 عکس روی چون نگار خود ببین در آینه تا بدانی قدرت صورت‌نگار خویش را

6 هست خاک آستانت سجده‌گاه اهل دل سجدۀ شکری بکن پروردگار خویش را

7 نیست خالی از خیال روی تو چشم همام باغبان بی گل نخواهد جویبار خویش را