دل ربایی دلبری داریم از جهان ملک خاتون غزل 136

1 دل ربایی دلبری داریم چست دل ربود و جان فدا کردم نخست

2 بر لب سرچشمه ی آب حیات چون قد و بالای او سروی نرست

3 چون قدش سروی نباشد در چمن پیش روی او سخن گویم درست

4 درد هجرانت چه گویم دلبرا روی جانم را به خون دیده شست

5 چون به جست و جوی او جان داده ام از میان ما کناری از چه جست

6 بی وفا گویی مرا در عاشقی بدخویی و بی وفایی کار تست

7 ضایعم مگذار باری ای صنم چون جهانی بر امید وصل تست