دلی داریم و با جمعی پریشان از عرفی شیرازی مثنوی 145

1 دلی داریم و با جمعی پریشان از غم اوئیم که میمیرد برای درد و ما در ماتم اوئیم

2 باین آمیزش و این محرمی گر تو بدید آری مگن بیگانگی غم که ما هم محرم اوئیم

3 اگر با مرد غم باشیم تاب آریم این غم را که ناشایسته چند آرزومند غم اوئیم

4 بجو فرزانه عرفی که گوید حالت عشقت که ما دیوانگان هرزه گرد عالم اوئیم