سخن اهل دلی را سخن ماست مکن از سعیدا غزل 529

1 سخن اهل دلی را سخن ماست مکن جامهٔ کعبه بر این قامت ناراست مکن

2 همت دور ز ایوان لحد پست تر است سرزنش تا نخوری قد به طمع راست مکن

3 عمل زشت ز اغیار نهان می سازی آشکارا و نهان یار تو بیناست مکن

4 سخن غیر محل، جای به دل ها نکند حرف اگر در خوشاب است که بیجاست مکن

5 راستی را به جهان نام و نشان پیدا نیست دام تزویر اگر صید تو عنقاست مکن

6 بهر قسمت به دل اندیشه سعیدا زنهار روزیت آنچه نصیب است مهیاست مکن