در درد بمردیم و به از جهان ملک خاتون غزل 1085

1 در درد بمردیم و به درمان نرسیدیم از سر بگذشتیم و به سامان نرسیدیم

2 جان کرده فداییم به راه غم عشقش دل برد به دستان و به جانان نرسیدیم

3 در ظلمت هجران به لب آمد دل تنگم فریاد که در شمع شبستان نرسیدیم

4 دیدیم جهان را و بگشتیم سراپای در سایه ات ای سرو خرامان نرسیدیم

5 گل رفت دریغا که نکردیم گل افشان در وقت گل سرخ به بستان نرسیدیم

6 از گلشن وصل رخت ای دیده نصیبم خارست از آن رو به گلستان نرسیدیم

7 خارست به جای گل و زاغست قرینش بلبل ز چمن رفت و به دستان نرسیدیم

8 فریادرسم پیشتر از آنکه دریغا گویی که به فریاد ضعیفان نرسیدیم