ما لبت را نمک، شوان ملاحت از کمال خجندی غزل 786

1 ما لبت را نمک، شوان ملاحت خوانیم خال مشکین ترا دانه دلها دانیم

2 در وفاداری و دلدادگی و جانبازی آنچه گویند در این باره دو صد چندانیم

3 از جدائی همه دم هست شکایت ما را بینی ار با دل پردرد چوئی نالائیم

4 با دلی پاکز آلایش و با صدق و صفا جان به کف بهر نثار قدم جانانیم

5 ساکن کوی نگاریم چو معنا در لفظ گر به ظاهر نگری بی سر و بی سامائیم

6 رمز توفیق در این است که در گلشن دهر همچو بلبل به توانیم و پر گل خندانیم

7 پای بندیم به عهد خود و بر وجه کمال با دل و جان و تن و عاطفه هم پیمائیم