ما وصال تو به زاری و از ابن حسام خوسفی غزل 126

1 ما وصال تو به زاری و دعا می‌طلبیم دردمندیم و ز لعل تو دوا می‌طلبیم

2 همچو حجّاج به احرام درت بسته میان کعبهٔ کوی تو از راه صفا می‌طلبیم

3 هرکسی از پی مقصود خود اندر طلبی است حاصل آنست که ما از تو ترا می‌طلبیم

4 دیده هرسو نگران و تو به خلوتگه دل تو کجایی و ترا ما به کجا می‌طلبیم

5 در نسیمی که ز زلف تو دمد موجودست آنچه از رایحهٔ باد صبا می‌طلبیم

6 نفحهٔ مشک خطا در شکن طرّهٔ تست ما ز چین سر زلفت به خطا می‌طلبیم

7 غرض ابن حسام از رخ زیبای تو چیست غالب آنست که ما صنع خدا می‌طلبیم