ما از آن مستان که پنداری نِه‌ایم از نزاری غزل 935
- 1
- 2
- 3
- 4
1 ما از آن مستان که پنداری نِه‌ایم لایقِ مستی و هشیاری نِه‌ایم
2 از گران‌بارانِ حملِ فطرتیم زان گران‌جانان سرباری نِه‌ایم
3 گو میامیزید با ما اهلِ‌دل زان که ما در بندِ دلداری نِه‌ایم
4 یار اگر بر در زند ما را رواست زان که شایسته‌ی یاری نِه‌ایم
