1 در دوزخ و بهشت نیاسوده ایم ما هر جا که بوده ایم چنین بوده ایم ما

2 ما را به مدعای غمت آفریده اند عشق ترا چو جامه ی فرموده ایم ما

3 از خصم انتقام به نرمی توان گرفت بر داغ مدعی نمک سوده ایم ما

4 از گفتگوی ناصح بیگانه سود نیست پند پدر به عشق چو نشنوده ایم ما

5 ما را همین ز قاتل ما بس بود سلیم کو اضطراب دارد و آسوده ایم ما