ز خود فانی و در عین بقائیم از اسیری لاهیجی غزل 350

1 ز خود فانی و در عین بقائیم وجود جمله موجودات مائیم

2 بجانان زنده جاوید گشتیم ازآن دم کز خودی کلی فنائیم

3 خدا را بین عیان در صورت ما که ما قایم بهستی خدائیم

4 جهان از پرتو ما گشت روشن که ما هم نور ارضیم و سمائیم

5 بما پیداست نقش جمله عالم که ماآئینه گیتی نمائیم

6 طلسم گنج معنی صورت ماست حقیقت ما نقاب کبریائیم

7 نقاب مائی ما گر برافتد شود پیدا که ما بی ما شمائیم

8 جهان مرده هر دم زنده سازیم که بحر رحمت بی منتهائیم

9 نه قطره بلکه بحر بی کرانیم ز قید مائی ما چون جدائیم

10 بملک فقر و معنی پادشاهیم بصورت گر فقیریم و گدائیم

11 جهان را پر ز خود بینیم آن دم که از قید اسیری ما برآئیم