ما را به قد سرو تو ای از جهان ملک خاتون غزل 175

1 ما را به قد سرو تو ای دوست نیازست هر چند تو را با من مسکین سر نازست

2 حال دل خود با که بگویم بجز از باد کاو سوختگان را به کرم محرم رازست

3 احوال دل سوخته هم باد بگوید کاین دیده همه شب ز غم عشق تو بازست

4 ورنه که رساند ز من خسته پیامی کاین غمزده از هجر تو در سوز و گدازست

5 محمود تویی من چو ایازم به حقیقت محمود ببین نیک که مخدوم ایازست

6 آخر ز چه بر ما ستم و جور کنی بیش درگاه جهانبان به علی رغم تو بازست

7 نومید ز درگاه تو باری نتوان شد کالطاف جهانگیر تو بس بنده نوازست