نظاره ی تو ز بس دلفریب افتاده از سلیم تهرانی غزل 114

1 نظاره ی تو ز بس دلفریب افتاده ست شکست در صف صبر و شکیب افتاده ست

2 به حیرتم که ازین مشت پر چه می خواهد؟ چه باغبان ز پی عندلیب افتاده ست؟

3 زبان دعوی ام از شرم بسته است، افسوس که ذوالفقار به دست خطیب افتاده ست

4 کند ز چهچهه بلبل، فغان به یاد وطن کبوتری که به گلشن غریب افتاده ست

5 شده ست زینت دیهیم آفتاب، سلیم ز بس که گوهر اشکم نجیب افتاده ست