برای دیدن رویت خوش است از همام تبریزی غزل 218

1 برای دیدن رویت خوش است بینایی ز بهر نام تو آید به کار گویایی

2 نشسته بر در گوش است جان ما شب و روز بدان هوس که اشارت بدو چه فرمایی

3 ز حسن روی تو رضوان امید می‌دارد که روز حشر مگر روضه را بیارایی

4 چو در بهشت روی می‌نگر در آب حیات ببین مشاهده خویش تا بیاسایی

5 ز حسن یوسف اگر دست پاره می‌کردند که را بود حرکت گر تو روی بنمایی

6 خیال روی تو از پیش دیده خالی نیست تو نیز بی‌خبری زان که همره مایی

7 درین حدیث من از غیرتت همی‌ترسم که در گشادن رازم عتاب فرمایی

8 میسرت نشود ای همام در مستی که احتراز نمایی و راز نگشایی