بفضل و رحمت و توفیق ذوالمن از قاسم انوار غزل 491

1 بفضل و رحمت و توفیق ذوالمن مرا هر ذره خورشیدیست روشن

2 بغایت روشن و خوب و لطیفی ولیکن بی وفایی، گفت: «سن سن »

3 من از بوی تو و خوی رقیبان گهی در گلشنم، گاهی بگلخن

4 اسیر تست، اگر عقلست، اگر دین غلام تست، اگر جانست، اگر تن

5 چه گویم شرح اوصاف کمالت؟ تویی هادی جان و مهدی تن

6 مقرر کرده این عشق دل افروز برای هر یکی کاری معین

7 کمال زاهدان زهدست و تقوی کمال عاشقان عشق مبرهن

8 اگر خواهی کمال ذوق عرفان نهال جهل را از بیخ برکن

9 اگر قاسم حجاب از راه برداشت تجلی آیدش از بام و برزن