بسیار طالبی، که مگر ذو فنون از قاسم انوار غزل 672

1 بسیار طالبی، که مگر ذو فنون شوی همراه عشق شو، که جنون در جنون شوی

2 در کوی عشق یار، که دارالامان ماست با سر اگر درآمده ای سرنگون شوی

3 بی لطف یار ما بوصالش مجال نیست گر کوه آتش آمدی، ار بحر خون شوی

4 تو مرغ نارسیده و ناآزموده ای وقت آمد، ای عزیز، که دست آزمون شوی

5 پیر مغان، که رهبر راه حقیقتی ما را مگر بوصل خدا رهنمون شوی

6 گر بایدت بوصل دلارام در رسی شاید که همچو کوه احد بیستون شوی

7 قاسم، سخن ز غیر نگویی و نشنوی همراز عشق باش که نورالعیون شوی